Friday, January 27, 2012

Iman, Wafiy dan Cupcake

Petang semalam, seperti biasa, suami dan anak-anak jemput saya dari opis. Dalam kereta, dengan bangganya Iman tunjuk sebiji cupcake comel kat saya. Bagi saya, tak de istimewa apa2 pun, tapi di wajah Iman jelas terpancar, gembira/seronok dapat cupcake tu, jadi tentunya cupcake ni sangat berharga baginya. Katanya, cupcake teacher bagi. (Oh, patut la!) Tecer bagi sticker kecik comel pun, dia seronok. Sticker sebagai tanda Iman 'good'. Cupcake ni katanya, semua kawan dia dapat.

Disebabkan wajahnya yg seronok dpt cupcake tu, saya ambik hati dia la, "comel cupcake tecer bagi" ;-) Sengih2 Iman, katanya, "Iman nak gambar boiboiboi tapi tecer bagi gambar princess kat iman." (Saya tau iman alergi kalau imej perempuan/kartun perempuan/lagi2 objek warna pink ^__^)

Sepanjang perjalanan, dengan cermatnya iman jaga cupcake tu, "mama pegang elok2, nanti penyek cupcake iman!"

Sampai kat parking kereta kawasan kediaman kami,

Wafiy: Abang, Afiy nak pegang cupcake abang!

Iman (lantang): Tak boleh! itu cupcake abang!

Saya: Bagi la Iman kejap kat adik, nak pegang aje....

Iman (bersuara lembut sikit): Okey la....

Sampai depan rumah, saya tengah buka kunci rumah, Wafiy goncang2 cupcake! Comot la pulok bekas putih+penutup cupcake tu....

Iman (bersuara nyaring): Adik!! Itu la abang tak nak adik pegang cupcake abang! Tengok, dah comot!!

Perangai Wafiy ni, lagi ditegah, lagi tu dibuat! Lagi digoncang bekas cupcake tu. Lagi meradang Iman.

Tiba2 ... pelepek! Cupcake cium lantai!!! Oh tidak!


Iman: Mama!! Habis cupcake Iman, kotor dah!! (meraung wei, sambil terduduk ke lantai! Sampai begitu sekali!)


Wafiy-duduk tepi dinding, merajuk sedih sebab kena marah dgn si abang! Kesian saya tengok Iman, meraung2 tengok cupcake dia di lantai tu, bukan main dijaga cupcake tu.

Saya (cuba pujuk): Iman, mama janji mama beli cupcake lain ya!

Iman: Mesti tak sama dgn cupcake tecer bagi! (sambung lagi nangis)

Saya: Tak pe la Iman, Iman kan tak suka princess, mama beli hak lain....

Iman- Wajah sugul/kecewa/masih marahkan Wafiy. Apa tidaknya, dari sekolah hati2 jaga cupcake tu. Walaupun cupcake tu, biasa2 aje, tapi ia cukup bermakna bagi Iman!


Cepat aje saya masuk ccake tu dalam tong. Suami cakap, patutnya saya buang yang bahagian kena lantai tu, bagi la skit Iman rasa, walaupun secubit. Tapi saya tak sampai hati nak bagi cupcake cium lantai, walaupun hanya sebahagian kena lantai.


Pagi tadi dalam kereta Iman masih sebut fasal cupcake. Memang kena g beli cupcake la kat Iman hari ni....


(** Lama sikit, suami cakap, "Wafiy, cepat minta maaf dgn abang!" Terkulat2 Wafiy mendekati Iman, salam, cium tangan =^__^= ... hanya kerana sebiji cupcake!

4 comments:

NanieZara said...

sedih lah plak tgk iman nangis...agaknya cupcake tu bernilai sngat kan tu psal dia smpan..nak mkn pon sayang.sempat lagi dia tnjuk kat k.diana kek tu..

Ummu Madihah said...

seronok dengan gelagat anak-anak kecil!!

- dieyana - said...

naniezara-ha itu la, k.diana tgk pun sedih....tak sempat dia nk mkn..cupcake dh cium lantai...:-(

- dieyana - said...

ummu madihah- ha'aa, anak kecik nk tunggu besar..mcm2 gelagat...;-)

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...